قرآن كريم درآيه 187سوره بقره، همسر را به لباس تشبيه كرده است كه دراين تشبيه ،نكات ولطايف بسياري نهفته است،از جمله:
بايد لباس در طرح ورنگ وجنس،مناسب انسان باشد،همسر نيز بايد هم كفو انسان ومتناسب بافكر وشخصيت انسان باشد.
لباس مايه ي زينت وآرامش است،همسر وفرزند نيزمايه ي زينت وآرامش خانواده هستند.
لباس عيوب انسان را مي پوشاند،هر يك از زن ومرد نيز بايد عيوب ونارسايي هاي يكديگر را بپوشانند.
لباس انسان را از خطر سرما وگرما حفظ مي كند،وجود همسر نيز كانون خانواده را از آسيب ها حفظ وآن را گرم وزندگي را از سردي مي رهاند.
لباس حريم انسان است ودوري از لباس،مايه ي رسوايي،دوري از ازدواج وهمسر نيز سبب انحراف ورسوايي انسان مي گردد.
در هواي سرد لباس ضخيم ودر هواي گرم لباس نازك استفاده ميشود،هر يك از زن ومرد نيز بايد اخلاق ورفتار خود را متناسب با نياز روحي طرف متقابل تنظيم كند؛اگر مرد عصباني است،زن با لطافت با او بر خورد كند واگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند.
انسان بايد لباس خود را از آلودگي حفظ كند،هر يك از دو همسر نيزبايد ديگري را از آلوده شدن به گناه حفظ نمايد.
منبع :كتاب دقايقي باقرآن/محسن قرائتي،ص17